Lemonia

Een bijdrage van Marion Teixeira, vanaf Lesbos

Als ik iets leer nu ik van het eiland Patmos naar het eiland Lesbos ben verhuisd is dat er andere gebruiken zijn. Voorheen dacht ik dat tradities in heel Griekenland hetzelfde waren, nu kom ik steeds meer dingen tegen die deze gedachte aan het wankelen brengt. Zo was het op Patmos een vaste traditie dat we op Palmzondag naar de kerk gingen en een kruis gemaakt van palmbladeren kregen. Die brengt je het hele jaar bescherming. Je hangt hem op in je huis of aan de spiegel van je auto en je bent veilig.

Kruisje

Een kleinere versie van zo’n kruisje stop je in je portemonnee en daar blijft die de rest van het jaar zitten. Op die manier zorg je ervoor dat je portemonnee nooit leeg is, met andere woorden laat het geld maar stromen. We waren dus ook vol verbazing dat we hier in de kerk niets kregen op Palmzondag. Een beetje teleurgesteld verlieten we de mis. Bij navraag bleek het een traditie die men hier niet gebruikt.

Het tweede wat me opviel en verbaasde was dat er op 1 mei zo weinig Stefania (bloemenkransen) aan de deuren hangen. Op Patmos zijn alle huizen versierd met de traditionele kransen die het begin van de zomer inluiden, hier in het dorp zie ik ze nauwelijks. Wel hangen er hier en daar bosjes bloemen bijeengehouden door een lint aan de hekken van de huizen maar lang niet overal.
Zo leer ik dat niet overal alles hetzelfde gevierd wordt wat logisch is natuurlijk. Dat doen we in Nederland immers ook niet. Friesland heeft andere gewoontes als Zeeland lijkt me.

Groene overvloed op LesbosOvervloed

De natuur is overweldigend mooi op dit moment. Voor ons ook bijna een openbaring na zeventien jaar Patmos wat toch een redelijk droge rots is. Uiteraard niet vervelend bedoeld voor mijn vrienden op Patmos, waar je in andere dingen juist schoonheid vindt. Hier wandelen we over groene bergpaden met veel bomen vooral ook veel olijfboomgaarden. En velden vol bloemen van paars tot blauw van rood wit en geel. Overvloed. Omdat ons huisje aan de rand van het dorpje ligt wandelen we iedere ochtend met Dot meteen de natuur in. Stilte, alleen het geluid van schapen en geitenbelletjes zo vroeg in de ochtend, een haan die kraait.

 

‘Maria’

LemoniaAfgelopen week vroeg Lemonia, mijn overbuurvrouw die een waar kruidenvrouwtje is, me mee op een van haar zoektochten naar wilde groene asperges. Dus gaan we op pad, ik krijg een stok van haar in mijn handen geduwd. Later begrijp ik pas echt waarom. We komen al snel op bergpaden maar de groene asperges vind je daar niet. Die staan veel verder de velden in. En die velden liggen hoger en hoger dus begint ze te klimmen, rotsen op, rotsen af.

Dat ze bijna 78 jaar is lijkt haar niet te deren. Maria doopt ze me en ik hoor de hele ochtend ‘Maria edo‘ (Maria hier), ‘Maria kita‘ ( Maria kijk ). En zo leert deze Maria waar ze moet kijken (tussen prikstruiken vooral) om de asperges te zien staan en hoe ze te plukken. Het wordt al snel warm maar we klauteren en klimmen verder en verder. Ze is pas tevreden als we twee zakken asperges hebben. Één voor Lemonia en één voor Maria.

Onderweg waarschuwt ze me herhaaldelijk en begrijp ik waarom we stokken meenamen. ‘Fidia Maria’ (slangen Maria) waarschuwt ze steeds, ze maakt een speciaal geluid en slaat met haar stok op de rotsen. Nou heeft deze Maria vele jaren geleden meegemaakt dat er op Patmos een vrouw door een slang werd gebeten en helaas stierf door het gif. Dus heel fijn vindt ze de aanwezigheid van die beesten in de velden waar we lopen niet. Schietgebedje omhoog dan maar en dapper met mijn stok blijven slaan. Ondertussen wijst Lemonia me met haar stok vele soorten kruiden aan om thee van te zetten.

Griekse asperges

Griekse wilde aspergesMet twee zakken vol asperges keren we terug naar huis waar ze zonder pardon mijn keuken instapt. Want nu moet ik leren hoe ik de asperges op de juiste Griekse manier moet bereiden. Dat blijkt niet heel erg moeilijk te zijn. Tevreden roert ze in mijn pannen. Dan is het klaar en met een kali orexi (eet smakelijk)verlaat ze mijn keuken.  Op mijn vraag of ze mee eet zegt ze resoluut oxi (nee), ze is moe nu.

Het recept:

  • Kook met een bodempje water de groene asperges samen met een ui in 10 minuten gaar
  • Laat het water verdampen
  • Doe er een dan flinke scheut olijfolie bij en eventueel een snufje zout
  • Meng hier vier eieren door en blijf omscheppen tot het een omelet is geworden
  • Strooi er wat peper op
  • Eet smakelijk, kali orexi!

 

Foto’s zijn gemaakt en geplaatst met toestemming van Lemonia

Marion Teixeira

Na vele rondreizen door Griekenland raakte Marion verliefd op het eiland Patmos, waar ze lange tijd heeft gewoond op een berg dichtbij de zee. Het unieke karakter en de mysterieuze sfeer van het eiland gaf de doorslag. Zonder televisie en stress van buitenaf. Haar kijk op het Griekse leven deelt ze ditmaal vanaf Lesbos in haar gastblogs.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *